Dzieci z dworca zoo – recenzja

Dzieci z dworca Zoo to moja ulubiona książka z dzieciństwa. Ja wiem, ze to o heroinie, ale nic nie poradzę – od zawsze byłem dziwakiem. Gdy tylko pewny kanał polskiej telewizji puścił film – momentalnie zakochałem się i w tej wersji. Tak samo silnie serce zabiło mi na początku tego roku, gdy na ulicy zauważyłem plakaty sztuki teatralnej, pomyślałem sobie – to się musi udać. Cóż. Nie udało się.

Moja wielka miłość nakazywała mi użyć słowa „profanacja”, chociaż przemyślałem swoje odczucia przez kilka dni i postanowiłem ugryźć sprawę trochę delikatniej.

„Dzieci” to nie sztuka, to przedstawienie dla szkół. Tak dokładnie, budowa spektaklu jest przemyślana tak, aby przynajmniej teoretycznie uchronić młode dusze przed zażywaniem narkotyków. Na samym początku Emilian Kamiński tłumaczy, skąd pomysł wystawiania właśnie tego, później mamy główne „szoł”, aby na końcu móc porozmawiać z psychologiem Monaru. Wszystko to bardzo ładnie wygląda i raczej przemawia do młodego widza. To całkiem dobre posunięcie.

Natomiast samo przeniesienie, w moim odczuciu, wybitnej książki na deski teatru, to próba nieudana. Brak jakichkolwiek dekoracji, tylko ściany. Co prawda ich przeźroczystość pozwala na dużą plastyczność ich wykorzystania, aczkolwiek jest to za mało, aby móc jakoś poważniej się tym ekscytować.

Aktorów jest piątka, są to Magdalena Nieć, Gracja Niedźwiedź, Katarzyna Ptasińska, Marcel Sabat, Adam Serowaniec i niestety chociaż robią co mogą, do mnie również to nie trafia. Pominę na początek fakt, że nie tylko nie są podobni do książkowych oryginałów, to są wręcz „odwrotni”, szczególnie dwie główne bohaterki, które powinny się zamienić rolami. Ale problem tego typu znika już po kilku minutach, gdy okazuje się, że nie mają stałych ról, a odgrywają wszystkie ważniejsze postacie które powinny się pojawić. I to obojętnie której są płci. Po prostu grają to, co akurat trzeba. Niestety zbyt często wygląda to na improwizację.

Dialogi to oczywiście zdanie po zdaniu wyrwane z książki i tak być powinno. Teoretycznie nikt nie odchodzi od tekstu i wszystko wygląda nawet sensownie. Teoretycznie, ponieważ wizja reżysera nie pozwoliła aby było za pięknie. Otóż w samym środku przedstawienia, jedna z aktorek rezygnuje z dalszej gry i schodzi ze sceny, a dokładniej ogłasza, że ona to pierdoli i dopiero wtedy schodzi. Reszta ekipy albo stara się pobiec za nią, albo przepraszać za to publiczność, podpytując jednocześnie jak się podoba przedstawienie. Kompletnie nie jestem w stanie zrozumieć przekazu zawartego w tej akcji. Drugim zgrzytem jest zakończenie przedstawienia, na oko, tak ze 100 stron przed końcem powieści. Czyli nikt nie umiera, wszyscy są szczęśliwi. Pole do dowolnej interpretacji, że być może wszystko dobrze się skończyło? Nie sądziłem, że można dać pole do gdybynia, gdy robi się przedstawienie o heroinie, skierowane do gimnazjalistów. Spoiler alert, zażywają herę a potem wszyscy umierają. Tak to zostało napisane. No i? Pokażmy dzieciom, że a nuż kończy się to dobrze. W końcu z ćpunami różnie bywa? Widać, że mało kto kupił to rozwiązanie, ponieważ mało kto zorientował się, aby zacząć klaskać na koniec.

Muzycznie, imprezowe techno jest świetne, dubstep też daje radę i do imprez opisywanych przez aktorów nie można się przyczepić. Można za to przyczepić się do ewentualnych dźwięków otoczenia podczas spektaklu, które są za głośne i zdecydowanie zagłuszają i tak dość cichych aktorów.

Naprawdę zastanawiałem się bardzo długo jak to opisać, ale nie da się inaczej. „Dzieci z dworca zoo” to 55 minut (!) streszczenia książki, w dodatku przerwanej w połowie. Zagranej może i dobrze, ale źle wyreżyserowanej, nieskładnej, broń boże nie nudnej, ale jednak wcale nie zajmującej.

Myślę, że sprawa jest względnie prosta. Licea i gimnazja na to pójdą, a Ty, jeśli myslałeś/aś, że to sztuka pełna dekoracji i z rzeczywistymi dialogami, która potrwa dwie godziny – niestety nie idź. Rozmawiałem z kilkoma „dorosłymi” osobami, o ich odczuciach i w większości były zgodne ze mną.

Teatr Kamienica zaprasza.

rz. I-VIII 45 zł/szt.

rz. IX-XVIII 38 zł/szt.

wejściówki 20 zł/szt.