Jakiś czas temu pojawiłem się w Och-Teatrze na nienajnowszej już sztuce Truciciel. Uznałem, że warto zobaczyć na scenie Cezarego Żaka, którego jak dotąd jeszcze nigdy na żywo nie widziałem. Dodatkowo pomyślałem sobie, że warto opisywać wszystkie przedstawienia – nie tylko te najnowsze, ale również nieco starsze, na które nadal przychodzi sporo osób – ponieważ wiem i widzę, że recenzje teatralne cieszą się u mnie bardzo dużym wzięciem. Tak więc zapraszam!
Truciciel to niezwykła historia opowiadająca o… człowieku, który pomaga popełniać samobójstwa osobom z depresją. Mężczyzna ten nie jest jednak zabójcą, a jedynie „pomocą” w tej trudnej drodze. Gdy przekracza próg pewnego domostwa i zaczyna przygotowywać się do wykonania zlecenia – dociera do niego, że coś tu wyraźnie nie gra.
W tej niecodziennej sztuce występują: Małgorzata Foremniak/Karolina Gorczyca, Dorota Pomykała/Dorota Segda, Mirosław Kropielnicki, Henryk Niebudek/Andrzej Pieczyński oraz Cezary Żak. Z góry powiem, że są to nazwiska dostatecznie duże, aby grać bardzo dobrze i bardzo równo – przez co nie wysuwa się na pierwszy plan właściwie nikt. Obojętnie na który skład natraficie, na pewno jesteście świadomi, że są to aktorzy doświadczeni i utalentowani – Truciciel jest więc jedną z tych sztuk, na których „zawsze będzie ok” i jeśli nastawiacie się właśnie w ten sposób, to z pewnością się nie zawiedziecie. Naprawdę chciałbym powiedzieć cokolwiek więcej, ale wszystko jest tutaj na swoim miejscu, chociaż może to właśnie drobna wada – spektakl grany jest od lat, więc widocznie wspomniani artyści „czują go” odrobinę mniej niż na początku – aczkolwiek nic nie można im zarzucić, ani niczego zauważyć.
Dekoracje to ładnie urządzony dom i przepiękny ogród poza nim. Warto przypomnieć, że ogólnie meble w Och-Teatrze zwykle są ułożone dość specyficznie, ponieważ scena znajduje się na środku, a widzowie siedzą po jej bokach naprzeciwko siebie. Dlatego też nie można tutaj mówić, że dekoracje są bajeczne, gdyż widzimy jedynie ich przekrój. Mimo to zwykle całość rozplanowana jest tak, ze praktycznie tego nie zauważamy i w pełni oddajemy się fabule. Warto jednak zwrócić uwagę, że jest schludnie, czysto i nic niczego nie zasłania. Najlepiej oddają to chyba zdjęcia, aczkolwiek one niestety nie pokazują układu widowni.
Jeśli chodzi o samą sztukę, to moim zdaniem nie jest to komedia najwyższych lotów, sądzę, iż reżyser, a jest to Cezary Żak we własnej osobie – źle rozwiązał kilka kluczowych wątków, przez co im bliżej finału tym mniej człowiek z tego rozumie. Przykładowo 100% wyjaśnienie finału zostało dla mnie nielogiczną zagadką i do dziś nie rozumiem kilku scen, ale nie jest to problem, bo Truciciel właściwie dość szybko wypadł mi z głowy. Tekst jako tekst jest na szczęście zabawny i pojawia się w nim kilka celnych ripost, którym blisko do Miodowych Lat – nie chciałem używać tego porównania, ale teraz wszyscy na pewno zrozumiecie o co chodzi. Rozmieszczenie sceny o którym wspomniałem nie utrudnia oglądania spektaklu, bo w gruncie rzeczy aktorzy dość sprawnie lawirują i kręcą się, aby nie stać do nikogo tyłem i pod tym względem jest jak zawsze całkiem nieźle. Tak samo jest z akustyką – sprytne podzielenie sali „na pół” sprawia, że rzędów po każdej stronie jest mniej – a więc świetnie wszystko słychać – bo siedzimy bliżej. Aczkolwiek w sztuce czasami szepczą i wtedy przy niewłaściwym ustawieniu aktora może być mały problem, ale to już odosobnione przypadki.
Sztukę polecam głównie wielbicielom komedii kryminalnych, albo talentu komediowego Cezarego Żaka. Oczywiście każdy widz znajdzie w niej coś dla siebie, ale będę szczery – w moim sercu jakiegoś specjalnego miejsca nie zajęła. Wolę trochę bardziej rozbudowane i szybsze fabuły.
Truciciela zobaczycie w Och Teatrze w okresie przedwakacyjnym: 6 CZERWCA, PN., 17:30 TEATR WIELKI W POZNANIU, 6 CZERWCA, PN., 20:30 TEATR WIELKI W POZNANIU, 23 CZERWCA, CZW., 19:30 OCH-TEATR, 24 CZERWCA, PT., 19:30 OCH-TEATR, 22 LIPCA, PT., 19:30 OCH-TEATR a bilety na nie (oprócz tych w Poznaniu) kupicie w kasie Och-Teatru i przez ich stronę www w cenie od 50 do 100zł.
Ja ze swojej strony oczywiście zapraszam 🙂 Teatry Pani Krystyny Jandy darzę najszczerszą miłością.
